Katsuwonus pelamisSKJ

DESKRIBAPENA: Hegaluze-sarda antzeman ondoren, arrantzaleek, kanabera eskuan, beita bizia amuaren puntan jarri eta itsasora botatzen dute. Hegaluzeak, berez harraparia denak, beita bizia amuarekin irensten du, eta arrantzaleak eskuz ontziratzen du arraina, banan-banan.

Iturria: www.fao.org

INPAKTUA: Arrantza-mota hau ez da arte-txikien multzoan kokatzen eta beraz, artisau-arrantzaren definiziotik at geratu ohi da kasu askotan, untzien tamaina handia delako eta haiekin harrapatzen den hegaluze kopurua ere askoz handiagoa delako.

Arrantza-mota hau oso selektiboa da, eta ez du ia deskarterik eragiten, arraina banan banan jasotzen delako itsasontzira. Txanku edo amuen galerak sortu dezakeen itsas-zaborra kontuan hartzekoa da, baina oro har inpaktua txikia da bestelako arrantza-motekin alderatuz gero.

DESKRIBAPENA: Hegaluzearen kosteran erabili ohi den harrapaketa motan honetan lerro horizontaleko txankua erabiltzen da, ontziak atoian eramaten duena, tunidoen espezieak harrapatzeko abiadura egokian. Xaxi-arrantzarako txankuak kanabera edo txanbergatan muntatzen dira, eta haien zeregina lerroak elkarrengandik eta itsasontzitik banatzea da. Karrete baten laguntzaz erabiltzen dira, normalean hidraulikoa izaten dena. Karrete honek asko errazten du arrain handiak ontziratzeko lana.

Iturria: PRESPO Informea (AZTI, 2012)

INPAKTUA: Tunidoen xaxi-arrantzaren inpaktua erregaiaren kontsumo-maila handira eta sortutako itsaspeko zaratara mugatzen da batez ere, itsasontziaren motorrek arrantzan etengabe funtzionatzen dutelako. Deskarteak ohikoak dira, baina oso proportzio txikian. Inguraketa-arrantzarekin edota beita biziko arrantzarekin batera aritu ohi den arrantza-mota da. Beste arrantza-jarduera batzuekiko elkarrekintzei lotutako arrantza-inpaktua nahiko handia da.

Iturria: EBARTESA Informea (AZTI, 2022).